Laboratorium Ewolucji i Ekologii w Mieście

Wiele ważnych pytań z dziedziny ekologii i biologii ewolucyjnej dotyczy zmienności cech osobniczych, jakie można zaobserwować u zwierząt w ich naturalnym środowisku. Do niedawna niemal wszystkie długoterminowe badania wolnożyjących kręgowców, często uznawane jako kluczowe w badaniach z zakresu ekologii i biologii ewolucyjnej, były prowadzone w środowisku naturalnym i mało przekształconym przez człowieka. Biorąc pod uwagę fakt, że w 2000 r. tereny miejskie zajmowały 0,5% powierzchni Ziemi, a ich obszar wzrośnie wielokrotnie w latach 2000-2050, potrzebne staje się dogłębne poznanie biologii i ekologii ewolucyjnej wolno żyjących zwierząt w środowiskach miejskich.

Środowiska miejskie niewątpliwie narzucają nowe presje selekcyjne na żyjące organizmy żywe, wyraźnie inne od presji występujących w pierwotnie zasiedlanych przez nie środowiskach. Sikora bogatka Parus major to idealny obiekt badawczy dla biologów i ekologów ewolucyjnych zajmujących się wpływem miast na dziko żyjące kręgowce: występuje licznie w całej Europie – w różnorodnych lasach, ale też i w sąsiedztwie człowieka; w parkach i ogrodach, na cmentarzach, jak i w zieleni przy osiedlach mieszkaniowych.

Laboratorium Ewolucji i Ekologii w Mieście rozpoczyna długoterminowe badania dotyczące genetyki, ekologii i ewolucji sikory bogatki wzdłuż gradientu urbanizacji, co pozwoli zrozumieć wpływ miast na ich fenotyp (zmiany w morfologii, upierzeniu, zachowaniu czy strategii reprodukcyjnej) i genotyp (zmiany na poziomie genetycznym). Badania te pozwolą na lepsze zrozumienie tego, jak zwierzęta żyjące na wolności dostosowują się do nowej niszy ekologicznej, jaką jest miasto.